SZKLANY TRON- SARAH J. MAAS

tytuł: Szklany tron

tytuł oryginału: Throne of Glass

autor: Sarah J. Maas

data wydania: 25 czerwca 2013

liczba stron: 520

cykl: Szklany Tron (tom 1)

wydawnictwo: Uroboros

Celaena Sardothien odbywała ciężką karę za swoje przewinienia wystarczająco długo, by przyjąć propozycję, z której nie skorzystałby nawet szaleniec: jej dożywotnia niewolnicza praca w kopalni soli nie musi kończyć się dopiero z dniem jej śmierci, jeśli tylko dziewczyna
zdecyduje się wziąć udział w turnieju o miano królewskiego zabójcy. To będzie walka na śmierć i życie, ale Celaenie nieobce są tajniki fachu zawodowego mordercy. Jeśli się jej powiedzie, po kilkuletniej służbie na królewskim dworze odzyska wolność. Jeśli nie – zginie z rąk któregoś z przeciwników: złodziei, zabójców i wojowników, najlepszych w całym królestwie. Szanse na pomyślne przejście wszystkich etapów turnieju są niewielkie, ale Celaena nie ma nic do stracenia.

Źródło: lubimyczytac.pl

Celeana to wielokrotnie przykro potraktowana przez życie siedemnastolatka. Za sprawą pewnych wydarzeń (o których dowiadujemy się dopiero w drugiej części) zostaje wyszkolona i okrzyknięta najlepszą zabójczynią. Jest bardzo groźna chociaż na taką nie wygląda i nie powiem, żeby to nie był swego rodzaju atut.

Biorąc udział w turnieju myśli tylko o tym, żeby zdobyć wolność. Nie spodziewa się, że zostanie zobowiązana do podjęcia pewnego zadania i, że w jej życiu pojawi się nieoczekiwane przyjaźń oraz miłość.

Pomimo, że Celeana czasem bywa wrażliwa, to jednak głównymi jej cechami, przynajmniej moim zdaniem, jest nieufność i egoizm. Myśli ciągle tylko o swojej wolności, nie dostrzega ludzi, którzy chcą jej dać trochę ciepła i zrozumienia. A gdy już się do nich zbliży to ich odtrąca. Myślę, że poczęści jest to spowodowane jej przeszłością, ale kto tam ją wie.

Bohaterami stojącymi w hierarchii ważności książki zaraz po Celeanie są: Chaol, Dorian i Nehemia. Jeżeli chodzi o chłopaków, to jestem team Chaol. Dorian wydaje mi się takim płaskim, zupełnie bez wyrazu bohaterem. A Nehemia jest mi dosyć obojętna.

Uważam, że książka jest napisana całkiem fajnie, aczkolwiek nie jest to żaden odkrywczy styl pisania, czy coś. Czyta się dobrze, mi zajęło to chyba cztery dni. Jeśli nie czytaliście to oczywiście polecam, bo u mnie jeśli książka ma osiem lub więcej gwiazdek, to musicie ją przeczytać, siedem lub sześć, to wtedy jak nie będziecie mieli po co sięgnąć, a mniej to już niezbyt polecam. A jeśli już się zapoznaliście z tą pozycją to będę wdzięczna za wasze opinie w komentarzach lub linki do waszych recenzji.

Moja ocena:

Zaczytanego dnia!